شیرینی های پسرم

امروز کسرای گلم 73 روزشه و من خیلی وقته که براش ننوشتم

شادی و هیجان وصف ناپذیری تموم وجودم رو پرکرده که با هیچی تو دنیا قابل مقایسه نیست

اولین خنده ت اونم با لثه های بی دندونت که من عاشقشم داشت منو به مرز جنون میبرد

وای خدا چقدر ذوق میکنم وقتی پسرم میخنده وقتی از خودش صداهای جور وا جور در میاره وقتی دیگه با صدای من گریه ش قطع میشه و آروم میشه وقتی دو تا دستاشو میکنه تو دهنش و شروع میکنه به خوردن اونها و یه ملچ مولوچی راه میندازه که نگووووووووووو انگار 100ساله به این بچه شیر ندادی

عزیز دل مامانی! واقعا عقل و هوش از سرم ربودی و من مات و مبهوت در زیبایی و شیرینی خیره کننده تو هستم

انقدر ناز و تو دل برویی که هر کی میبینتت کلی قربون صدقه ت میره

دوست دارم ساعتها بغلت کنم و فشارت بدم و بچلونمت ولی دلم نمیاد چون توی کوچولوی مامان دردت میگیره

چنان بوسهایی از اون لپهای لپوت میکنم که بابایی صداش در میاد چه برسه به تو ولی چه کنم که دست خودم نیست

عاشق اون دست و پاهای کوچولوتم عاشق اون لثه های بی دندونتم عاشق اون سر کچل و بی موتم و عاشق خود خودتم عاشق وجود نازنینت که مایه برکت خونمون شده

و چنان عشق و مهرت تو دلم جای گرفته که هیچ جوره هم بیرون رفتنی نیست

نازنین من! 73 روز از عمر نازنینت گذشت امیدوارم بهت خوش گذشته باشه اگه کوتاهی ای از طرف منو بابایی بوده به بزرگی روحت و کوچکی قدت!!! ما رو ببخش

عزیز دلم بمون و بدون که همیشه دوستت داشتیم داریم و خواهیم داشت

البته این عکس 67 روزگیه کسرا کوچولومه